Een lid van het college van B&W is tegenover Polderpeper anoniem uit de school geklapt. De persoon van middelbare leeftijd, die graag anoniem wil blijven, zegt grote moeite te hebben met het huidige groenonderhoudsbeleid van de gemeente Zuidplas.
Omdat er op de werkvloer geen luisterend oor is, richtte deze m/v zich tot Polderpeper. Een vertrouwelijke ontmoeting in een parkeergarage was snel geregeld. Deze vond plaats boven de Albert Heijn in de Reigerhof, aangezien hier voor 9.30 en na 9.35 uur geen bezoekers te verwachten zijn.
Daar kwam hij/zij al snel ter zake. “Tijdens de voorjaarsvakantie van de kinderen heb ik nog eens een rondje gemaakt door de dorpen. Een aannemer heeft daar namens de gemeente Zuidplas in februari groenonderhoud gedaan. Ik wilde met eigen ogen zien wat daar van gekomen was.”
Het gesprek stokt hier even, omdat de bestuurder zichtbaar emotioneel wordt. “Zo inconsequent als ons prachtige beleid is uitgevoerd!” De bestuurder schetst het ideaalbeeld dat hij/zij voor ogen heeft. “Ons groenbeleid combineert het beste van het plansocialisme met het beste van de vrije markt, met het beste uit de lokale idealen van de allerbeste partij van de hele wereld.”
Het duizelt ons een beetje van zoveel goedheid. In de verte horen we een zware terreinauto aan komen rijden. Aangezien deze toch de garage niet in kan draaien, spreken we nog even verder. “De allerbeste partij van de hele wereld had ooit als slogan ‘Houd het laag, houd het groen. Dit is verder verbeterd tot ‘Houd het groen laag’. Deze input hebben we gecombineerd met meer plansocialistische elementen, zoals: Beginnen met een Totaal Schone Lei. Dit leidde tot een volmaakt groenonderhoudsplan. Intern heeft dat de werktitel AlkapDB, wat inderdaad staat voor Alles Kappen en Daarna Betegelen.”
In de uitvoering is dit beleid de bestuurder bitter tegengevallen. Dat geldt voor alle dorpen. “Wat ik zag, is dat op bepaalde plekken in bijvoorbeeld de Nieuwerkerkse wijk Dorrestein inderdaad netjes alle struiken en ook een aantal bomen weggehaald zijn. Niet dat ze ziek waren of iets dergelijks. Maar weghalen is gewoon de goedkoopste vorm van onderhoud, daar kun je niet omheen. Zuurstof is toch een overschat product. Zuinig met publiek geld, dat is een speerpunt in het beleid.”
De teleurstelling breekt weer door zijn/haar woorden heen. “Maar wat zag ik? De grootste bomen staan nog gewoon overeind! Hoe kan ik zo werken?! Die vieze boomwortels werken straks alle mooie, nieuwe tegels omhoog. Nee, dit perfecte nieuwe beleid krijgt zo geen serieuze kans. Een bittere teleurstelling.” Op dat moment draait een dappere ambtenaar in een klein groen autootje de garage in. Het collegelid verdwijnt snel en met gebogen hoofd door de dichtstbijzijnde uitgang.